Stemrecht(s)....Links!

Na de val van het kabinet worden wij Nederlanders verzocht om negen juni onze stem wederom te laten gelden. Dit voor de vierde maal onder het bewind van Balkenende. Voor hem vreemd genoeg nog geen reden om hand in eigen boezem te steken. Een gevalletje: "Ik leef in mijn eigen wereld". Gelukkig hoef ik me niet druk te maken over wie de eigenlijke leider zou moeten zijn van de Christen Democraten...kuch...De Jager...kuch... 

Persoonlijk voelt het vallen van het kabinet voor mij als een overwinning. Geen enkel moment, van Balkenende één tot Balkenende vier, heb ik het gezien als mijn kabinet. In een politiek leider van een kleine maar invloedrijke staat als Nederland hoort het narcisme niet de basis zijn van zijn/haar leiderschap. We verdienden een competente leider die impopulaire beslissingen durft te maken en zijn/haar neus durft te bevuilen in de boezem van onze maatschappij. Balkenende is een pion in Europa, een loper van de Verenigde Staten, maar lijkt amper tot niet te willen meespelen in onze nationale schaakcompetie. Nog niet heel lang geleden waren we een land dat trots was op hun eigen keuzes. Andere landen keken eerst naar ons en dan pas naar zichzelf. Nu is alles anderom. Nu kijken wij naar iedereen behalve onszelf. Dit is voornamelijk te wijten aan het wanpresteren van Balkenende en zijn kornuiten. "Mag ik dit zeggen...Ja dit mag ik zeggen"!


Laat ik wel voorop stellen, voordat men denkt dat ik een volger ben de 'Hollandse' filosofie van Geert Wilders, dat ik hiermee niet Europa verwerp. Sterker nog, ik ben voor één Europa. Persoonlijk geloof ik niet in een Nederlandse identiteit zoals beschreven door bijvoorbeeld meneer Wilders. Onze openheid, onbevangenheid en tolerantie heeft ons completer en complexer gemaakt. Maar de 'Nederlandse identiteit' is niet blank, Oranje of Rood/wit/blauw. Deze heeft een beetje een gevlekte ondefinieerbare kleur die het best valt te omschrijven als grijs bruinig. Dit komt omdat zoveel kleuren samenkomen in ons land dat we samen op het moment een behoorlijk vieze kleur creëren. Dit had net zo goed een schitterende regenboog kunnen zijn, als we maar elkaar beter zouden willen begrijpen. Niet elkander uitsluiten en beledigen. 
Zo vaak hoor ik men zeggen dat de vrijheid van meningsuiting een groot goed is. Dat dit de basis van onze cultuur is. Maar toch hoor ik die zelfde mensen niets anders doen dan de vrijheid van meningsuiting misbruiken voor hun persoonlijk gewin.


Zoveel mogelijk probeer ik de politieke discussie te volgen. Of deze nou gaat over het stopzetten van de subsidie van de Jostiband of het wel of niet vertreken uit de provincie Uruzgan. Wat mij vooral opvalt in de gemiddelde discussie is dat een grote meerderheid van de stemgerechtigden niet of nauwelijks de moeite neemt om inhoudelijk te reageren. Dingen die ik vooral hoor van bijvoorbeeld PVV stemmers zijn loze termen als 'proteststem' en 'kutmarokkanen'. Maar als je dan de energie neemt om inhoudelijk in te gaan op wat standpunten dan wordt het al snel persoonlijk gemaakt of afgedaan met "Jullie moeten ook altijd ons hebben...".
Soms, stiekem als ik alleen achter mijn laptop zit denk ik wel eens dat een Meritocratie of misschien zelfs een dictatuur zo gek nog niet zou zijn. Want een aantal mensen in een gemiddelde discussie(voornamelijk op het internet) zouden ze echt direct hun stemrecht moeten afnemen. 
Waar ga ik zelf dan op stemmen? Inhoudelijk op een partij stemmen is er allang niet meer bij naar mijn mening. Partijleiders en hun achterban zijn te populistisch geworden om het inhoudelijke debat op de hoogste trede te krijgen. Wouter Bos laat zelfs het kabinet vallen voor persoonlijk en PvdA gewin, terwijl hij ook gewoon had kunnen instemmen met de motie van wantrouwen die er lag dankzij Groenlinks en met name Femke Halsema. 
Over Femke gesproken, want Wouter gaat het dus duidelijk niet worden. Femke is één van de weinige die inhoudelijk nog iets durft toe te voegen aan de politiek. Haar populisme weet ze prima te kanaliseren via twitter. Vooral haar punt over veiligheid en hogere straffen in de discussie met Wilders vond ik erg sterk. Waar Wilders al jaren oppert voor hogere straffen(waar ik zelf nooit de meerwaarde van heb ingezien), wist Femke meneer Wilders tot zwijgen te brengen door zijn punt niet te verwerpen, maar te analyseren en tot de conclusie komen dat het niet zozeer aan de strafmaat ligt, maar eerder aan de bedroevend lage pak-kans binnen onze grenzen. Gevalletje oplossing>probleem=Halsema>Wilders. 
Waar wilders ook veel stemmen wint is in zijn immigratiebeleid. Waar hij ook weer bijna standaard een probleem aanstipt zonder feitelijke oplossing. Want uitzetten of harder aanpakken lijkt me nou niet echt zwaar doordacht.  Blijkbaar willen veel mensen (met name PVV-stemmers) de kant op van repressie in plaats van preventie. Ik denk alleen dat door allochtone jongeren economisch meer kansen te bieden dit op de lange termijn een grotere invloed heeft. Het heeft tijd nodig. Nog geen veertig jaar geleden kwamen hun ouders hier uit de bergen in Marokko zonder opleiding kutklusjes opknappen. Dat verschil in opleiding is niet snel gedicht. In de ogen van veel mensen heeft deze tactiek gefaald. Het probleem met een onderklasse is, eerst arbeiders en nu deels allochtonen, dat ze er altijd zullen zijn en blijven.


Dat ik mezelf niet herken in de PVV mag duidelijk zijn, maar om nou op Groenlinks te stemmen, nah! Te veel totale onkunde achter Femke. De SP heb ik al aan de kant geschoven na het aanschouwen van deze schokkende beelden. LINK!   (Niet aanklikken voor voltooiing van deze column!)

Heel veel blijft er niet over voor een linkse hond. Al las ik net dat  Marianne Thieme is herkozen als politiek leider van de Partij van de Dieren. Na lang beraad, waar vooral de Hollandse melkkoe in twijfel was, is Thieme unaniem door de volledige dierenwereld herkozen als hun woordvoerder. Dit is net naar buiten gebracht ter monde van Yogi Bear, bestuursvoorzitter van de partij van de dieren.
Of tewel...De Nederlandse politiek. Wat een poppenkast!