Terwijl we Groningen centrum binnenrijden denk ik even in mezelf hoe ik meestal mijn maandagavond invul. Verder dan wat sporten en languit op de bank liggend, kijkend naar de wekelijkse 'SBS6 maandag mega blockbuster movie' komt het meestal niet. Dan toch liever een avond invulling als deze. Niet elke week kan je een band zien met het talent zoals je dat in de Editors vind. Misschien dat ik er niet meer objectief naar kan kijken, maar wat goed is dat mag benoemd worden.
Aangekomen bij de Oosterpoort lijkt het nog opvallend rustig te zijn. Van andere concerten op dezelfde locatie kan ik me herinneren dat het altijd wringen is bij binnenkomst. Vanavond lijkt dat mee te vallen. Of dat aan het lage bezoekersaantal gaat liggen of aan een goed georganiseerd evenement gaan we snel genoeg merken. Aangezien de garderobe al volhangt en de rolluiken zodoende alweer gesloten zijn, lijkt het erop dat een goede organisatie het meest waarschijnlijk lijkt, gelukkig. Na wat zoeken en vragen vinden we op een bovenverdieping nog een alternatieve plek om onze jas tijdelijk achter te laten. Waarna een goedgeluimde beveiligingsmedewerker ons de ontvangsthal binnen begeleid . Het geroezemoes van pratende mensen stroomt ons tegemoet. Een vertrouwd en hoopgevend geluid. Ondanks dat het druk is aan de bar hoeven we niet lang te wachten op onze broodnodige alcoholische versnapering.
Tijd voor het voorprogramma. "Wintersleep" en "The Maccabees" moeten het publiek, waar wij ook toebehoren, vanavond opwarmen voor de hoofdact. Het is nog relatief rustig in de zaal als het licht dimt en het geluid van stationair draaiende muzikanten de ruimte vult. Al snel blijkt dat we "Wintersleep" al hebben gemist aangezien de eerste tonen van het openingsnummer een redelijk bekend nummer van "The Maccabees" representeren. Een duidelijk nerveuze zanger heeft het moeilijk. Het publiek merkt het en dat maakt het voor hem niet eenvoudiger. Gelukkig is de gemiddelde Groningse concertbezoeker sportief genoeg om een bemoedigd applause richting het podium te sturen. Na gelang de heren muzikanten meer nummers ten gehore brengen stijgt ook het niveau van de muziek. Alleen één van de gitaristen blijft achter, maar die weet de aandacht van zijn gebrekkige talent af te leiden door storend actief gedrag te vertonen op het podium. "The Maccabees" hebben in hun opdracht voldaan. Ze hadden entertainment waarde en iedereen stond klaar voor de reden dat we ons in De Oosterpoort hadden verzameld.
Toepasselijk begonnen de Editors met "An end has a start". Daarmee kozen ze voor zekerheid en lieten het publiek de tijd om te wennen aan de nieuwe sound zoals we die onder andere kennen van "Papillon". Het niveauverschil was gelijk duidelijk. Hier stond een band, een eenheid te spelen. Het talent en plezier spat van het podium af. Zanger Tom Smith hoeft niet warm te draaien, die is gemaakt voor het podium. Zijn herkenbare, excentrieke stemgeluid kent meerder lagen. Een groot aantal komen al naar voren in dit openingsnummer.
Het lauwwarme publiek in De Oosterpoort stijgt elke noot een paar graden Celsius. Als de band dan gelijk door knalt met de hits "Bones" en "Racing Rats" is het dak er figuurlijk af. Vooral "Racing Rats" brengt het publiek in beweging.
Ondanks dat de Editors een nieuwe 'sound' hebben staat er geen nieuwe band. De kracht van de Editors is nog altijd hetzelfde. Er staan vier podiumdieren te spelen. Feilloos switchen ze van de oude, herkenbare stijl, naar de nieuwe, semi-elektronische stijl die we kennen van hun nieuwste album. Leuk om te zien is hoe bassist(Russel), gitarist(Chris) en zanger(Tom) met het grootste gemak wisselen van synthesizer naar gitaar en terug. Dit in combinatie met een goed getimede lichtshow maakt het plaatje compleet.
meer volgt later...
Volgende blog
- Interpol
- Sienctoligy
- John Fruscanti
- De zin en onzin van Twitter
- Politiek café (uitgesteld)
11 nov 2009
9 nov 2009
Genieten in Groningen
Vanavond is het eindelijk dan tijd om de Editors live te zien in de Oosterpoort in Groningen. Persoonlijk hoop ik dat ze vooral ook veel nummers gaan spelen van hun eerste twee albums, die ik persoonlijk beter vind dan "In The Light Of This Evening". Ondanks dat ik de 'monsterhit' Papillon zeer kan waarderen.
Vanaf ongeveer 2005 heeft Editors zich redelijk kunnen manifesteren tussen de huidige popmuziek. Het sterk in populariteit groeiende "indi/rock" genre heeft zijn plek gevonden in de popgeschiedenis en Editors is één van hun bekendste producten. De Britse band brak vier jaar geleden door met de hit Munich. Met deze hit werd hun debuutalbum: "The Back Room" gelijk een succes. Met hun tweede album "An end has a start" bewezen de bandleden dat ze nog een hoger niveau konden halen. "Smokers outside the hospital doors" is één van de bekendere nummers van dit album. Maar een echte grote hit blijft uit. Desondanks worden er meer dan een miljoen albums verkocht. Dit komt vooral omdat het gehele album van zeer hoog niveau is en in z'n geheel een geweldige muzikale ervaring is.
Het typische Editors geluid wordt vaak vergeleken met Joy Division of Interpol. Ondanks dit beide fantastische bands zijn doet het naar mijn mening wel tekort aan het creatieve proces van Editors.
Morgenavond of aan het begin van de nacht hoop ik mijn gedachten over het concert hier te kunnen openbaren. In ieder geval kijk ik erg uit naar vanavond.
Voor de mensen die Editors nog niet kennen; hieronder een kleine kennismaking.
Vanaf ongeveer 2005 heeft Editors zich redelijk kunnen manifesteren tussen de huidige popmuziek. Het sterk in populariteit groeiende "indi/rock" genre heeft zijn plek gevonden in de popgeschiedenis en Editors is één van hun bekendste producten. De Britse band brak vier jaar geleden door met de hit Munich. Met deze hit werd hun debuutalbum: "The Back Room" gelijk een succes. Met hun tweede album "An end has a start" bewezen de bandleden dat ze nog een hoger niveau konden halen. "Smokers outside the hospital doors" is één van de bekendere nummers van dit album. Maar een echte grote hit blijft uit. Desondanks worden er meer dan een miljoen albums verkocht. Dit komt vooral omdat het gehele album van zeer hoog niveau is en in z'n geheel een geweldige muzikale ervaring is.
Het typische Editors geluid wordt vaak vergeleken met Joy Division of Interpol. Ondanks dit beide fantastische bands zijn doet het naar mijn mening wel tekort aan het creatieve proces van Editors.
Morgenavond of aan het begin van de nacht hoop ik mijn gedachten over het concert hier te kunnen openbaren. In ieder geval kijk ik erg uit naar vanavond.
Voor de mensen die Editors nog niet kennen; hieronder een kleine kennismaking.
7 nov 2009
Een pondje minder
Sinds vorig jaar ben ik al redelijk wat kilo's verloren. Dat was ook niet erg moeilijk als je weet hoe ik er uit zag... De laatste maanden begin ik steeds meer in vorm te raken en nu ben ik ook weer begonnen met hardlopen. Omdat ik veel fiets(lees; MTB) ben ik niet gewend aan de belasting van hardlopen. Het is een hele andere discipline en roept ook een volledig nieuwe spiergroep aan. Mede daarom ging het de eerste keren erg moeizaam. Vooral de eerste paar keer moest ik mezelf echt pushen om niet op te geven. Dat ging om rondes van slechts drie kilometer. Ondertussen kan ik vijf tot zeven kilometer op een redelijk ontspannen manier volbrengen. De komende maanden ga ik dit proberen uit te breiden naar tien kilometer en meer.
Voor mezelf en om me gemotiveerd te houden heb ik een weddenschap afgesloten. Misschien niet de beste manier om gemotiveerd te blijven, maar ik heb een strohalm nodig die me over bepaalde drempels kan helpen. Dit lijkt tot nu toe voor mij te werken.
In principe is het binnen de weddenschap het doel om onder de tachtig kilogram te komen. Dus negenenzeventig komma negen kilogram volstaat in dit geval. Het feit dat ik in mijn gehele volwassen leven nog nooit onder de tachtig kilogram heb gewogen kan nog gevolgen hebben. Mensen in mijn omgeving vragen zich hardop af of dit wel haalbaar of uberhaupt verstandig is om zo'n doel na te streven. Voor mij is het vrij simpel. Als ik in een vorm kan waar ik me fysiek en mentaal goed bij voel, dan vind ik het niet erg om een weddenschap te verliezen. Aan de andere kant, als ik onder de tachtig kilogram kan komen zou dat een enorme overwinning zijn gevoelsmatig.
Om dit te bewerkstelligen staat elke dag in mijn agenda een sport activiteit gepland. Dit zorgt behalve voor structuur en een goede conditie ook nog eens voor een overvloed aan energie om ook andere dingen weer aan te pakken. Zoals bijvoorbeeld het weblog dat je nu leest.
Naast de sportschool, waar ik nu weer meer tijd voor heb, het mountainbiken en het hardlopen. Heb ik ook nog een hometrainer thuis staan. Dus op een gure, grauwe dag hoef ik niet eens perse mijn deur uit en kan ik toch de benodigde trainingstijd volbrengen.
Als ik zelf het bovenstaande teruglees zou je haast denken dat ik binnen geringe tijd een aantrekkelijke adonis moet zijn. Dat zou leuk meegenomen zijn natuurlijk...maar geen doel op zich. Ik voel me er goed bij hoe mijn leven en mijn fysiek zich op het moment ontvouwd. De hernieuwde energie zorgt er voor dat ik weer de dingen oppak waar ik altijd het meeste plezier aan heb beleefd. Sporten hoort daar vanzelfsprekend bij.
De komende tijd ga ik hier op het weblog mijn ontwikkelingen bijhouden. Dit kan zijn aan de hand van gewicht, trainingsuren, etcetera. Maar ook door middel van columns en algemene updates. Bijvoorbeeld het deelnemen aan tourtochten of het sporten met anderen waar iets nuttigs of interessants over te vertellen valt.
Volgende blog.
- John Frusciante
- Politiek café (Weekelijkse update)
- Muziekdatabase (maak of kraak)
- Editors in de Oosterpoort (recensie + foto's)
- De zin en onzin van Twitter
Voor mezelf en om me gemotiveerd te houden heb ik een weddenschap afgesloten. Misschien niet de beste manier om gemotiveerd te blijven, maar ik heb een strohalm nodig die me over bepaalde drempels kan helpen. Dit lijkt tot nu toe voor mij te werken.
In principe is het binnen de weddenschap het doel om onder de tachtig kilogram te komen. Dus negenenzeventig komma negen kilogram volstaat in dit geval. Het feit dat ik in mijn gehele volwassen leven nog nooit onder de tachtig kilogram heb gewogen kan nog gevolgen hebben. Mensen in mijn omgeving vragen zich hardop af of dit wel haalbaar of uberhaupt verstandig is om zo'n doel na te streven. Voor mij is het vrij simpel. Als ik in een vorm kan waar ik me fysiek en mentaal goed bij voel, dan vind ik het niet erg om een weddenschap te verliezen. Aan de andere kant, als ik onder de tachtig kilogram kan komen zou dat een enorme overwinning zijn gevoelsmatig.
Om dit te bewerkstelligen staat elke dag in mijn agenda een sport activiteit gepland. Dit zorgt behalve voor structuur en een goede conditie ook nog eens voor een overvloed aan energie om ook andere dingen weer aan te pakken. Zoals bijvoorbeeld het weblog dat je nu leest.
Naast de sportschool, waar ik nu weer meer tijd voor heb, het mountainbiken en het hardlopen. Heb ik ook nog een hometrainer thuis staan. Dus op een gure, grauwe dag hoef ik niet eens perse mijn deur uit en kan ik toch de benodigde trainingstijd volbrengen.
Als ik zelf het bovenstaande teruglees zou je haast denken dat ik binnen geringe tijd een aantrekkelijke adonis moet zijn. Dat zou leuk meegenomen zijn natuurlijk...maar geen doel op zich. Ik voel me er goed bij hoe mijn leven en mijn fysiek zich op het moment ontvouwd. De hernieuwde energie zorgt er voor dat ik weer de dingen oppak waar ik altijd het meeste plezier aan heb beleefd. Sporten hoort daar vanzelfsprekend bij.
De komende tijd ga ik hier op het weblog mijn ontwikkelingen bijhouden. Dit kan zijn aan de hand van gewicht, trainingsuren, etcetera. Maar ook door middel van columns en algemene updates. Bijvoorbeeld het deelnemen aan tourtochten of het sporten met anderen waar iets nuttigs of interessants over te vertellen valt.
Volgende blog.
- John Frusciante
- Politiek café (Weekelijkse update)
- Muziekdatabase (maak of kraak)
- Editors in de Oosterpoort (recensie + foto's)
- De zin en onzin van Twitter
6 nov 2009
Café Pluriform
Suggesties voor een leuke andere naam voor het politieke café zijn meer dan welkom. Ook zoek ik leuke animaties a la Fokke & Sukke etc. om toe te voegen aan mijn wekelijks columns en artikelen. Reageer hier, via Twitter of per mail.
Café Pluriform is een politiek(digitaal) café. Het is vooral bedoeld om op een leuke manier een goede politieke discussie op gang te helpen en zo mij en andere lezers of deelnemers een completer of hernieuwd beeld te krijgen binnen het huidige politieke bestel.
In 2011 mogen we ons weer laten gelden en nieuwe 'leiders' kiezen. Dat is als JP niet eerder richting 'Europa' vertrekt. Naar mijn mening kan je niet vroeg genoeg beginnen om iedereen warm te stomen voor de komende verkiezingen. Juist met de huidige, zorgwekkende, verschuiving in de Nederlandse politiek lijkt het me nog belangrijker dat 'verstandige' mensen ook gaan stemmen. Want willen wij nou echt een land zijn die iemand als Geert Wilders als vertegenwoordiger wil zien?
Elke maandagochtend zal er een uitgebreid verslag online komen waar alle ontwikkelingen en gebeurtenissen in worden doorgenomen. Deze wordt kort daarna opgevolgd door een column van mijn hand waar ik alles nog eens volgens mijn eigen visie analyseer. Ik zal een aantal punten uitlichten waarvan ik denk dat die belangrijk zijn of waar ik leuke quotes of videobeelden bij kan voegen.
Café Pluriform is een politiek(digitaal) café. Het is vooral bedoeld om op een leuke manier een goede politieke discussie op gang te helpen en zo mij en andere lezers of deelnemers een completer of hernieuwd beeld te krijgen binnen het huidige politieke bestel.
In 2011 mogen we ons weer laten gelden en nieuwe 'leiders' kiezen. Dat is als JP niet eerder richting 'Europa' vertrekt. Naar mijn mening kan je niet vroeg genoeg beginnen om iedereen warm te stomen voor de komende verkiezingen. Juist met de huidige, zorgwekkende, verschuiving in de Nederlandse politiek lijkt het me nog belangrijker dat 'verstandige' mensen ook gaan stemmen. Want willen wij nou echt een land zijn die iemand als Geert Wilders als vertegenwoordiger wil zien?
Elke maandagochtend zal er een uitgebreid verslag online komen waar alle ontwikkelingen en gebeurtenissen in worden doorgenomen. Deze wordt kort daarna opgevolgd door een column van mijn hand waar ik alles nog eens volgens mijn eigen visie analyseer. Ik zal een aantal punten uitlichten waarvan ik denk dat die belangrijk zijn of waar ik leuke quotes of videobeelden bij kan voegen.
5 nov 2009
Konijn op z'n Berlijns
Het is twintig jaar geleden dat de muur is gevallen. Zelf kan ik me er vanzelfspekend weinig meer van herinneren. Wel weet ik nog dat mijn ouders en anderen in mijn omgeving erg onder de indruk waren. De val staat symbool voor vrijheid en gelijkheid.
Woensdag 11 november zend Nederland 2 "Królik po Berlinsku" uit. Wat vrij vertaald "Konijn op z'n Berlijns" betekend. Deze indrukwekkende documentaire begint met een lach en eindigt met een traan.
Cliffnotes:
In het niemandsland van de Berlijnse muur ontwikkelde zich een enorme konijnenpopulatie. Mensen die deze 120 kilometer lange strook grond betraden, die Oost en West Berlijn voor bijna dertig jaar gescheiden hield, liepen hun dood tegemoet. Konijnen daarentegen leven er na het optrekken van de muur aanvankelijk in een paradijs. De muur omsloot het groengebied bij de Potsdammer Platz en er was genoeg te eten, er waren geen natuurlijke vijanden en genoeg ruimte voor iedereen. Alleen de reproductiesnelheid van de konijnen veroorzaakte problemen. Wanneer de muur in 1989 valt, moeten de konijnen plotseling een nieuwe plek zoeken in de grote onbekende stad en dat valt niet mee. Archiefmateriaal en luchtfoto’s van de Berlijnse muur, waarop konijnen prominent aanwezig zijn, wisselen af met interviews met voormalige soldaten, een specialist op het gebied van konijnen en andere ooggetuigen om te eindigen met beelden van konijnen die volledig de weg kwijt zijn in het stads verkeer.
Een absolute aanrader. Geeft een uniek beeld van één van de meest belangrijke gebeurtenissen van onze generatie. De geweldige beelden en fantastische muziek maken het geheel compleet.
Nederland 2 (23:55)
Woensdag 11 november zend Nederland 2 "Królik po Berlinsku" uit. Wat vrij vertaald "Konijn op z'n Berlijns" betekend. Deze indrukwekkende documentaire begint met een lach en eindigt met een traan.
Cliffnotes:
In het niemandsland van de Berlijnse muur ontwikkelde zich een enorme konijnenpopulatie. Mensen die deze 120 kilometer lange strook grond betraden, die Oost en West Berlijn voor bijna dertig jaar gescheiden hield, liepen hun dood tegemoet. Konijnen daarentegen leven er na het optrekken van de muur aanvankelijk in een paradijs. De muur omsloot het groengebied bij de Potsdammer Platz en er was genoeg te eten, er waren geen natuurlijke vijanden en genoeg ruimte voor iedereen. Alleen de reproductiesnelheid van de konijnen veroorzaakte problemen. Wanneer de muur in 1989 valt, moeten de konijnen plotseling een nieuwe plek zoeken in de grote onbekende stad en dat valt niet mee. Archiefmateriaal en luchtfoto’s van de Berlijnse muur, waarop konijnen prominent aanwezig zijn, wisselen af met interviews met voormalige soldaten, een specialist op het gebied van konijnen en andere ooggetuigen om te eindigen met beelden van konijnen die volledig de weg kwijt zijn in het stads verkeer.
Een absolute aanrader. Geeft een uniek beeld van één van de meest belangrijke gebeurtenissen van onze generatie. De geweldige beelden en fantastische muziek maken het geheel compleet.
Nederland 2 (23:55)
Blip.fm. Wordt lid!!
Kort bericht.
In navolging van twitter, of eigenlijk ten aanvulling, is er nu ook blip. Veel twitteraars zullen dit al wel kennen, maar er wordt nog veel te weinig gebruik van gemaakt. Omdat het netwerk enorm is en erg toegankelijk is het een geweldige bron van goede muziek. Als je weet waar en bij wie je zoeken moet is er zoveel te vinden. Van nieuw talent tot onbekende bootlegs.
Bij deze nodig ik iedereen uit zich bij mij aan te melden.
In navolging van twitter, of eigenlijk ten aanvulling, is er nu ook blip. Veel twitteraars zullen dit al wel kennen, maar er wordt nog veel te weinig gebruik van gemaakt. Omdat het netwerk enorm is en erg toegankelijk is het een geweldige bron van goede muziek. Als je weet waar en bij wie je zoeken moet is er zoveel te vinden. Van nieuw talent tot onbekende bootlegs.
Bij deze nodig ik iedereen uit zich bij mij aan te melden.
1 nov 2009
Wiebipedia, een frisse start.
Ongeveer twee jaar lang heb ik mijn vorige weblog levend kunnen houden(BraK & BrooS). Maar op een gegeven moment was de spreekwoordelijke koek op. Dat kwam niet doordat ik geen inspiratie meer had. Eerder door gebrek aan motivatie en pure luiheid. Twee eigenschappen die niet de meest aantrekkelijke regio van mijn karrakter vertegenwoordigen. Maar besef is de eerste stap naar genezing en met goede moed stap ik dus weer een volgend avontuur.
Wiebipedia is de naam die mijn huidige blog draagt. Insiders zullen begrijpen dat dit komt van mijn bijnaam(lees; Wiebe). Een afgeleide van wikipedia en dus een verzameling van allerlei onzin en zin van het leven. Soms waar, soms iets minder waar maar meestal wel nuttig in zijn eigen vorm.
Vannacht houd ik het maar bij een korte introductie. Maar wel met de belofte dat ik minimaal twee maal per week mijn blog zal updaten. Deze zal ik doorlinken via mijn Twitter pagina en hoop ik op die manier wat feedback te krijgen.
Ten zijner tijd hoor ik ook graag van de vaste kijkbuiskinderen of zij nog suggesties hebben voor een blogonderwerp. Laat gewoon een reactie achter bij een van de posts of reageer via Twitter.
Volgende blog:
- De zin en onzin van Twitter
- Politiek café. (Introductie)
- Muziekdatabase
- Weddenschap gewicht verliezen
- Oosterpoort 9 nov 2009 (Editors)
Wiebipedia is de naam die mijn huidige blog draagt. Insiders zullen begrijpen dat dit komt van mijn bijnaam(lees; Wiebe). Een afgeleide van wikipedia en dus een verzameling van allerlei onzin en zin van het leven. Soms waar, soms iets minder waar maar meestal wel nuttig in zijn eigen vorm.
Vannacht houd ik het maar bij een korte introductie. Maar wel met de belofte dat ik minimaal twee maal per week mijn blog zal updaten. Deze zal ik doorlinken via mijn Twitter pagina en hoop ik op die manier wat feedback te krijgen.
Ten zijner tijd hoor ik ook graag van de vaste kijkbuiskinderen of zij nog suggesties hebben voor een blogonderwerp. Laat gewoon een reactie achter bij een van de posts of reageer via Twitter.
Volgende blog:
- De zin en onzin van Twitter
- Politiek café. (Introductie)
- Muziekdatabase
- Weddenschap gewicht verliezen
- Oosterpoort 9 nov 2009 (Editors)
Abonneren op:
Posts (Atom)
